Όλα τα μέχρι τώρα στοιχεία που έχουν έρθει στο φως από την αρχαιολογική σκαπάνη αποδεικνύουν τη μοναδικότητα του ταφικού μνημείου στο λόφο Καστά στην Αμφίπολη, επισφραγίζοντας το γεγονός ότι πρόκειται για τάφο βασιλικής δυναστείας, με πολύ μεγάλη δύναμη και εξουσία, τον καιρό εκείνο.
Η σύνθεση της παράστασης του μοναδικού ψηφιδωτού της Αρπαγής της Περσεφόνης, αποτελεί προσφιλές θέμα της Ελληνικής Μυθολογίας, το οποίο ζωντανεύει με την εκπληκτική απόδοση των κινήσεων τη δραματικότητα της σκηνής, φανερώνοντας ότι η ελληνική ζωγραφική της περιόδου έχει ήδη κατακτήσει την τρισδιάστατη φόρμα και ανθεί όπως η κεραμική και η μεταλλοτεχνική. Αναμφίβολα αποτελεί τη βάση της πρώιμης Αναγεννησιακής ζωγραφικής και οι ζωγράφοι της Ελληνικής αρχαιότητας μπορούν να συγκριθούν με τους μεγάλους καλλιτέχνες της Ευρωπαϊκής ζωγραφικής όλων των περιόδων. Άλλωστε είναι γνωστό ότι επάνω σε σχέδια των καλλιτεχνών των ελληνιστικών χρόνων που διασώθηκαν και πέρασαν στην κατοχή των Ευρωπαίων καλλιτεχνών, στηρίζεται η άνθηση της Αναγεννησιακής τέχνης. Ακόμη και το στυλ των ενδυμάτων φανερώνει το μεγάλο αυτόν επηρεασμό.
Αναζητώντας λοιπόν έργα Αναγεννησιακά, για μελέτη σχετικά με τη ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ύστερα από μαρτυρίες και δημοσιεύσεις ερευνητών στο διαδίκτυο, ότι πιθανώς οι καλλιτέχνες της Ευρώπης την περίοδο της Αναγέννησης, γνώριζαν το μεγάλο μυστικό του τάφου του Μ.Αλεξάνρου και πολλοί από αυτούς έχουν συμπεριλάβει στα έργα τους στοιχεία που μαρτυρούν πολλά για το θέμα αυτό, έμεινα έκπληκτος όταν αντίκρισα έργα του Ρούμπενς, του Ραφαήλ και του Sodoma. Σε παραστάσεις που εικονίζουν τον Μεγάλο στρατηλάτη με τη σύζυγο του Ρωξάνη, το σκηνικό κοσμείται με Σφίγγες, Καρυάτιδες, σαν αυτές που έφερε στο φως η ανασκαφή στο Λόφο Καστά. Σε ένα από τα έργα του Ρούμπενς μάλιστα, το γυμνό πέλμα της Ρωξάνης δείχνει σαν να πατάει σε πλούσιο χαλί της εποχής που εικονίζει χάρτη μία τοποθεσίας και μέσα σε Μακεδονικό ρόδακα τον τύμβο της Αμφίπολης και την είσοδο του τάφου.
Η μεγάλη όμως έκπληξη ήρθε όταν αντίκρισα ένα αναγεννησιακό έργο που παρουσιάζει με ένα εντελώς αλληγορικό τρόπο τον γάμο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ρωξάνης.
Το έργο αποτελεί μία τεράστια τοιχογραφία του Σοντόμα περίπου το 1547, σε ανάκτορο της Ιταλίας και συγκεκριμένα στην βίλα Φαρνεζίνα (Villa Farnesina), μία από τις ωραιότερες αναγεννησιακές επαύλεις που βρίσκεται στην περιοχή Τραστέβερε της Ρώμης, δίπλα στον ποταμό Τίβερη. Η αίθουσα των Γάμων του Αλεξάνδρου και της Ρωξάνης, ήταν το υπνοδωμάτιο του Αγκοστίνο Κίτζι και διακοσμήθηκε από τον ζωγράφο Τζοβάνι Αντόνιο Μπάτσι, γνωστό με το όνομα Ιλ Σοντόμα (Giovanni Antonio Bazzi - IL Sodoma), βασισμένος επάνω σε σχέδια που είχε στην κατοχή του, από τον ζωγράφο Αετίων που έζησε την εποχή ανέγερσης του μνημείου στην Αμφίπολη (οπότε γνώριζε την αρχιτεκτονική του τάφου).
Έτσι λοιπόν ο Σοντόμα ζωγράφισε στην αίθουσα έναν κύκλο τοιχογραφιών με γεγονότα από την ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το πιο σημαντικό από τα έργα αυτά είναι η τοιχογραφία των Γάμων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ρωξάνης, όπου ο Μακεδόνας βασιλιάς σπεύδει προς τη νύφη Ρωξάνη, περιτριγυρισμένη από ερωτιδείς και περιμένοντας ημίγυμνη τον Αλέξανδρο στην άκρη του κρεβατιού της. Ο Αλέξανδρος εικονίζεται να δίνει στην Ρωξάνη το βασιλικό στέμμα, ενώ ο Υμέναιος μαζί με τον Ηφαιστίωνα παρακολουθεί την σκηνή (διακρίνεται μία αντίδραση στο χέρι του Ηφαιστίωνα, πιθανώς σαν να μην συμφωνεί στην ενέργεια του Αλεξάνδρου).
Και εικονίζεται όντως μία υπέροχη σκηνή γάμου, αλλά παρατηρώντας με πολύ προσοχή ψάχνοντας για σύμβολα που πιθανώς είναι κρυμμένα στο έργο και μαρτυρούν ίσως το μεγάλο μυστικό, βρέθηκα μπροστά στον τάφο της Αμφίπολης και σε μία δραματική σκηνή θανάτου...
Eφημερίδα ESPRESSO Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014...
 |
| δισέλιδο στην Esspeso |
